We serve
THE INTERNATIONAL ASSOCIATION OF LIONS CLUBS. (voorgeschiedenis)
Service clubs ontstonden in de eerste decennia van deze eeuw in de Verenigde Staten van Amerika. In een periode van 25 jaar ontstonden daar tal van dergelijke organisaties, elk met eigen doelstellingen. Lions, Rotary en Kiwanis groeiden uit tot de grootste.
Het wezen van de service clubs hangt nauw samen ml de evolutie die de VS doormaakten in de 19de en de 2Oste eeuw. In deze periode werd de grens telkens opnieuw verlegd tot de westkust bereikt werd. Bij pioniers en “settlers” leefde een “frontier spirit” waaruit een sterk samenhorigheidsgevoel groeide. Gastvrijheid, hulpvaardigheid, openhartigheid en de wil om de maatschappelijke problemen samen aan te pakken waren voor deze mensen vanzelfsprekend. Zo ontstonden al snel groepen van mannen die zich bezig hielden met de problemen van “good government” en van ” good citizenship”.
In het midden van de 19° eeuw verschijnt de benaming ’the lion of the West”. Deze titel werd gegeven aan iemand die “sterk, moedig en erg dapper” is. Daarna werd een lion ook wel gedefinieerd als ” een merkwaardig persoon met interesse voor sociale activiteiten”.
De belangrijke rol die deze lions hebben gespeeld in de samenleving, is mede een reden geweest voor het ontstaan van de Lions Clubs. Reeds in het begin van deze eeuw treft men in het zuiden van de VS dergelijke clubs aan.
Oorspronkelijk opgericht als “fraternal groups” waarbij het onderling hulpbetoon op de voorgrond stond, verenigde deze clubs zich in 1911 tot ” the Royal Order of Lions Clubs” waaruit in 1917 de ” Association of Lions Clubs” ontstond. Daarmee was de basis gelegd van wat later uitgroeide tot de grootste organisatie van serviceclubs in de wereld.
Merkwaardig genoeg kwam de stimulans tot het vormen van een hechtere organisatie niet vanuit het zuiden maar wel vanuit het noorden, namelijk uit Chicago, de stad waarin reeds in 1905 de eerste Rotaryclub was opgericht. Het land telde in die tijd vele zogenaamde “civic clubs” waarin de “duties of citizenship ” een belangrijke rol speelden. Daarnaast bestond een groot aantal “businessman’s circles” waarbij het groeps- en eigenbelang prevaleerde.
OPRICHTING
Toen de jonge zakenman MELVIN JONES secretaris werd van een “business circle” in Chicago, kwam hij snel tot het besef dat zo’n grote groep invloedrijke mensen een machtig potentieel vormden dat zou kunnen ingezet worden in het belang van de gemeenschap en vooral van de kansarmen. Zijn ideeën vonden gehoor en op 7 juni 1917 kwamen 12 afgevaardigden van een 27-tal uitgenodigde clubs in Chicago bijeen.
Hoewel niet alle aanwezigen het ermee eens waren, werd er besloten een landelijke organisatie op te richten. In oktober van hetzelfde jaar werd te Dallas (Texas) een constituerende vergadering georganiseerd. Hierop waren 36 vertegenwoordigers van 22 clubs uit 9 staten aanwezig. De statuten werden opgesteld, bestuursleden benoemd, een indeling in districten gemaakt en een “code of ethics” ontworpen.
Heel belangrijk was het aanvaarden van de motie ingediend door de afvaardiging van Oklahoma en gesteund door MeIvin Jones : “Geen enkele club zal op geen enkele manier zich tot doel stellen financieel voordeel te bezorgen aan haar leden”.
Dr. William P. Woods, een chirurg uit Evansville, vroeger hoofd van de “Koninklijke Orde van de Lions”
in Indiana werd de eerste voorzitter. Over de naam van de nieuwe vereniging werd flink geredetwist tot in 1919 de optie van MeIvin Jones het haalde en de “Association of Lions Clubs” de officiële benaming werd. De gloedvolle tussenkomst van een jonge advocaat uit Denver, Halsted Ritter, was hierbij doorslaggevend. Hij stelde dat het woord LIONS niet alleen de koning der dieren evoceert en de uitzonderlijke kwaliteiten van broederschap, kameraadschap en sterkte, maar dat de letters ervan precies de boodschap van het Amerikaanse burgerschap inhouden: “Liberty, Intelligence, Our Nation’s Safety”.
Het uitgangspunt van dienstbaarheid en inzet voor het algemeen belang leverde het motto “WE SERVE”, dat officieel aanvaard werd op de conventie van 1950.
DE GROEI VAN LIONS CLUB INTERNATIONAL
De organisatie breidde zich in snel tempo uit. Het aantal clubs en het ledenbestand groeiden snel aan en in 1920 werd in Canada de eerste LIONS CLUB buiten de VS opgericht. Later volgden Midden- en Zuid-Amerika. De naam van de organisatie luidde nu “The International Association of Lions Clubs” of kortweg “Lions International”, in 1980 gewijzigd in “LIONS CLUBS INTERNATIONAL “.
Alhoewel er reeds in 1937 plannen bestonden om ook buiten het Amerikaans continent, Lions Clubs op te richten, kon hiermee als gevolg van de tweede wereldoorlog, pas in 1947 gestart worden.
Deze nieuwe stap in de evolutie van het Lionisme gebeurde in Australië en een jaar later ontstonden ongeveer gelijktijdig de eerste clubs in Europa, namelijk Stockholm en Geneve. De eerste Lions Club in België, Bruxelles Centre Fondateur, ontving op 17 mei 1952 haar charter. Op 5 oktober 1952 volgde Antwerpen Centrum, en in 1953 kwamen Luik, Gent en Namen erbij.
Op de conventie te Taipeh in 1987 werd het woordje “male” geschrapt uit de internationale statuten. In de daarop volgende jaren werden in ons multidistrict 112, de toen reeds bestaande Lioness Clubs omgevormd tot volwaardige Lions Clubs en werden vanaf toen ook nieuwe clubs opgericht van vrouwelijke Lions. Ook het oprichten van gemengde clubs behoort sinds Taipeh tot de mogelijkheden.
THE INTERNATIONAL ASSOCIATlON OF LIONS CLUBS
Alle Lions Clubs zijn lid van de “International Association of Lions Clubs.’ Dit internationale karakter is een van de belangrijke aspecten van het Lionisme. Alhoewel de activiteiten van elke club in de eerste plaats gericht zijn op de noden in de eigen omgeving. en elke Lion het eigen clubgebeuren laat primeren, mag deze verbondenheid met Lions uit meer dan 186 landen nooit uit het oog verloren worden. De kracht. de invloed en de reputatie van elke plaatselijke club zijn grotendeels afhankelijk van het imago dat de internationale organisatie heeft opgebouwd.
Lions is een organisatie van meer dan 1.300.000 leden (mannen en vrouwen) van goede wil verspreid over 200 landen in 46.000 clubs. Het hoofdbureau van de organisatie is gevestigd te Oak Brook. in de buurt van Chicago. Niet alle talen zijn als officiële talen erkend. De erkenning hangt af van het aantalleden dat een talengemeenschap heeft. Zijn erkend: Engels. Frans, Fins, Duits, Italiaans, Portugees. Spaans, Japans, Koreaans en Zweeds.
De leiding van de associatie is in handen van de Internationale Voorzitter, bijgestaan door een “Board of Directors”. Hierin zetelen de voorgaande internationale voorzitter, de drie vice-voorzitters en 34 directeurs, die voor 2 jaar verkozen zijn en die de grote geografische gebieden vertegenwoordigen, de districtgouverneurs en een aantal stafmedewerkers verantwoordelijk voor het goed functioneren van het hoofdbureau.
Jaarlijks vergaderen de Lions in een Internationale Conventie. Hierop worden de belangrijke beslissingen genomen, zoals het wijzigen van de statuten en het aanstellen van het nieuwe bestuur van de associatie.
De internationale organisatie van Lions Clubs is de eerste N.G.O. (niet gouvernementele organisatie) van de wereld en ondertekenaar van het UNO-charter. Lions heeft een permanente vertegenwoordiger bij de UNO.
LCIF Ranked Best NGO Worldwide
In a special report released Thursday, July 5, 2007, Lions Clubs International Foundation (LCIF) ranked best among non-governmental organizations (NGOs) worldwide. From 34 global organizations, LCIF came in first for its execution of programs, demonstrated accountability, communications internally and externally, program adaptability to the surrounding community, and understanding the goals of its corporate supporters.
LCIF beat out Rotary International, Habitat for Humanity, UNESCO and UNICEF, to name a few on the list.
The ratings were compiled by the Financial Times in association with the Dalberg Global Development Advisers and the United Nations Global Compact. The assessment was published in the Financial Times’ Corporate Citizenship and Philanthropy special report and highlights companies’ growing interest in long-term partnerships to tackle an expanding range of social issues.The list was released at a meeting of executives of NGOs and the UN in Geneva, Switzerland.
DISTRICTEN
Per land – soms per geografisch gebied dat de landgrenzen overschrijdt – zijn de Lions Clubs ondergebracht in districten. Een land kan opgesplitst worden in meer dan één district. In dat geval vormen de districten van het land een multidistrict (MD). België is een Multidistrict (MD112) van 4 districten: A = Oost- en West-Vlaanderen, B = Antwerpen, Limburg en Vlaams Brabant, C = Waals-Brabant en D = Wallonië.
Het multidistrict 112 telt op de dag van vandaag 272 clubs met een totaal van 7474 leden, waarvan 35 vrouwelijke, 218 mannelijke en 19 gemengde Clubs. Het wordt geleid en beheerd door de gouverneursraad. Dit orgaan dat bestaat uit de gouverneurs van de districten, beraadslaagt collegiaal en treedt uitvoerend op. De raad wordt voorgezeten door een past-gouverneur die voor een jaar verkozen wordt op de conventie van het multidistrict.
Een district is een feitelijke vereniging met als leden de Lions Clubs. Het district wordt geleid door een district gouverneur (DG), die ieder jaar verkozen wordt op de districtsconventie, waarin iedere club van het district vertegenwoordigd is. Deze DG is dan gedurende 1 jaar “officer” van de “International Association” en vertegenwoordigt in het eigen district de “International President”.
De DG wordt bijgestaan door zijn kabinet, bestaande uit de leden van het kernkabinet , de gewestvoorzitters, de zonevoorzitters en de voorzitters van de districtscommissies. Het kernkabinet bestaat uit de uittredende gouverneur (Immediate Past District Gouverneur – IPDG), de vice-districtsgouverneur, die eveneens wordt verkozen op de jaarlijkse districtsconventie, de districtssecretaris, de districtspenningmeester en de districtsprotocolchef, die door de DG worden benoemd.
Ieder district is opgesplitst in meerdere gewesten, die dan op hun beurt opgesplitst zijn in meerdere zones. Een zone bestaat minimum uit 4 clubs en maximum uit 8. De gewestvoorzitters zijn aangesteld door de DG. De zonevoorzitters worden voorgedragen door de clubs van de zone, en aan de DG ter goedkeuring voorgelegd.
LIONS CLUBS
De kleinste eenheid waarin de Lions verenigd zijn, is de LIONS CLUB. Elke club telt minstens 15 leden, een maximum aantal is niet bepaald. De praktijk wijst uit dat voor het goed functioneren van een club 30 tot 35 leden een optimaal aantal is.
Het bestuur is samengesteld uit: de voorzitter (VZ), zijn onmiddellijke voorganger of past-voorzitter (IPP), de de waarschijnlijke opvolger of vice-voorzitter, de secretaris, de penningmeester, de protocolchef, de verantwoordelijke van het effectief en alle verkozen commissievoorzitters. Elk jaar in de maand mei worden op een statutaire ledenvergadering de bestuursleden voor het komende jaar gekozen. Het Lionsjaar loopt van I juli tot 30 juni van het jaar erop.
De voorzitter, vice-voorzitter, secretaris en penningmeester vormen het kernbestuur van de club. Voorzitter en vice-voorzitter oefenen in principe gedurende één jaar hun mandaat uit. Zeer vele clubs hebben om praktische redenen en omwille van de continuïteit deze periode van 1 jaar op 2 jaar gebracht. Secretaris en penningmeester kunnen hun opdracht meerdere opeenvolgende jaren aanvaarden.
Het lidmaatschap van een club wordt uitsluitend verkregen op uitnodiging, met de steun van een ‘peter’ uit de club en mits de collegiale goedkeuring van alle leden van de club. Bij de samenstelling van de clubs wordt gestreefd naar spreiding van beroepen, leeftijd, levensovertuiging, maatschappelijke stand, bevolkingsgroep, enz… dit om de gerneenschap waarin de club leeft zo representatief mogelijk te vertegenwoordigen. Per Lions Club worden in principe niet meer dan twee leden van eenzelfde beroep uitgenodigd tot lidmaatschap.
Effectieve leden verbinden zich tot tijdige betaling van de bijdragen, tot regelmatige aanwezigheid op de bijeenkomsten (“attendance”), tot deelname aan de activiteiten van de club en tot een gedrag dat de samenleving een gunstig beeld geeft van de Lions Clubs. De financiële verplichtingen worden bepaald door de club en omvatten ook de districts- en internationale bijdragen.
De clubbijeenkomsten hebben plaats op de 1ste (dinnervergadering) en 3de donderdag (wekvergadering) van de maand. De clubs zijn autonoom en mogen eigen statuten en een eigen huishoudelijk reglement hebben, maar aangezien zij deel uitmaken van een internationale organisatie moeten zij dit doen binnen de grenzen van de internationaal geldende “Constitution and By-Laws.. en van de statuten en het huishoudelijk reglement van het district.
LIONISME IS HELPEN, IN GROEPSVERBAND, DOOR PERSOONLIJKE INZET, DAAR WAAR MEN HET ALLEEN NIET KAN, ZONDER VOOR ZICHZELF DANK OF ERKENTELIJKHEID OP TE EISEN OF TE VERWACHTEN! MAAR WEL MET EEN INNERLIJK GEVOEL VAN EIGEN MEERWAARDE.
Sinds de eerste club in 1952 is gesticht, hebben de Belgische clubs meer dan 25 miljoen € (1 miljard BEF) geschonken voor het goede doel.
LIONSGEDRAGSCODE
IK WIL een goede faam opbouwen in mijn beroeps- en privéleven.
IK WIL SLAGEN maar alleen met loyale, eerlijke middelen
IK HOUD ME VOOR dat ik om te slagen anderen niet hoef te schaden of hen nadeel te berokkenen
TELKENS ALS de correctheid van mijn houding of mijn handelen in twijfel wordt getrokken aanvaard ik die twijfel weg te nemen, zelfs ten koste van mijn eigen belangen.
IK BESCHOUW vriendschap als een doel, niet als een middel
IK HOUD STEEDS VOOR OGEN dat ik plichten heb tegenover de gemeenschap waartoe ik behoor. Belangloos besteed ik daar al mijn materiële, intellectuele en morele mogelijkheden aan.
IK HELP in alle omstandigheden mijn gelijken die in nood verkeren.
IK TOON me behoedzaam met kritiek en gul met lof: ik wil opbouwen en niet afbreken.
Kijk ook eens op: www.lions.be